Dag speciale vriend,

Ongeduldig zat ik op het muurtje voor het hostel op jou te wachten. M’n benen bungelend over de rand, m’n korte broek onder het stof, maar dat was niet erg. Een tuktuk scheurde de hoek om en het eerste wat ik zag was jouw (ietswat onzekere) grijns terwijl je uit het veel te krappe stoeltje stapte. Daar was je dan!

Een onhandige knuffel maar na anderhalve seconde zaten we al te kletsen alsof we nooit gestopt waren. Haha... na 2 weken niet gepraat te hebben, deed ik al snel m’n naam eer aan. Binnen het uur was ik schor.

Long time no see...
Jij begon je reis in Vietnam en via Cambodja en Laos kwam je in Thailand terecht. Mijn start was in China en Nepal. Zoveel verschillende verhalen, zoveel zelfde emoties. Reizen maakt wat los, bij ons wel in elk geval. Plus, het was ontzettend leuk ’n bekend gezicht te zien. In het Nederlands te kunnen kletsen met iemand die me ook echt kent. En dat ik je kon bijpraten over hoe het met jouw ouders gaat... hahaha...

Samen vakantie vieren is voor ons nooit ’n probleem geweest, dus al snel besloten we de dag samen af te trappen met ’n lunch. Na m’n 2 weken klooster kon je m’n ribben inmiddels tellen, beetje bang om veel te eten dus. En ik was nog steeds ’n beetje overweldigd door al het westerse en toeristische voedsel dat er in Chiang Mai aangeboden wordt. Was al zo’n maand niet meer echt ’n toerist geweest. Even opbouwen weer dus.

Vakantie in Chiang Mai
Ik besef me nu eigenlijk pas dat ik echt ’n dikke maand in Chiang Mai/Pai ben geweest en niet veel (toeristische) dingen gezien heb. 2 weken olifantenfarm, waar we niet over uitgekletst raakte, aangezien jij daar ook ’n weekje verbleven bent en toen 2 weken Doi Suthep. De tijd vliegt voorbij.

Op naar de toeristische attracties dus! Whahaha... alsof het uitmaakte waar we waren, we wilden toch alleen maar kletsen. Die avond zijn we naar de Night Market gelopen, dik ’n uur onderweg maar met een biertje op ’n hooibaal als resultaat. De aziatische band die stug “Country Roads” bleef zingen, kon ik opzich wel waarderen. Tegen 00:00 uur traanden m’n ogen van de moeheid. Mijn bedtijd van de 2 weken ervoor was allang al verstreken.

Tijgers knuffelen & op de grond rollen in het museum
Ik had wat activiteiten bedacht, maar jij had de tips van Melvin. Die kregen de overhand. Tiger Kingdom: “the tigers are not drugged. No valium.” Hm... dat dan toch maar met eigen ogen bekijken. Na een ronde door het park, kreeg ik er ’n steeds beter gevoel bij. De tijgers werden extreem kalm wanneer er ’n toerist in de kooi kwam. Ze lachten lief voor de foto’s en knuffelden hun trainers. Toerist uit de kooi? Dan sprongen ze vrolijk in het rond, plonsten ze in het water en gromden ze luid naar elkaar.

Jij ging natuurlijk voor de fotoshoot, ik vond het prima om dat niet te doen. Heb dat eerder met leeuwen gedaan, en nee, we blijven niet aan de gang. Het was grappig en leerzaam.Tijgers stonden tenslotte al in mijn top-5 favo dieren. Toen we klaar waren stond de taxi nog te wachten en deelden we ‘m met ’n stel uit Amerika. Toen wij hen vertelde dat we eerst ’n item waren samen, toen uit elkaar gegaan zijn en apart zijn gaan reizen maar elkaar nu voor 2 dagen opgezocht hadden, rolden hun ogen uit hun kopjes. Grappig was dat J Goed verhaal dus :P haha.

Hi Ha Hilarisch
Nu ’n overheerlijke curry te hebben weggeslurpt, was het tijd voor het ART (3D) museum. Op aanraden van Melvin wederom, en ik weet nog dat mijn mama bijna ’n uur gelachen heeft om zijn foto’s toen. Dit moest ’n goede keuze zijn. Hahahahaah... Na Erik ’n lesje “Je-niet-irriteren-aan-Chinezen-met-fotocamera’s” gegeven te hebben, zijn onze eigen foto’s goed gelukt. Al zeg ik het zelf. En hilarisch om te zien dat we in het begin nog wat onwennig waren maar nu ’n tijdje uitgebreid op de grond van het museum lagen of op 1 been rondhinkelde voor het beste resultaat.

Natuurlijk..... het uitzichtpunt
Al snel was het tijd voor onze laatste activiteit. En omdat ik jou beter ken dan dat je soms denkt, opperde ik naar ’n rooftop te gaan. Jouw passie voor uitzichtpunten sluit nog steeds niet aan bij mijn drang om te gapen op grote hoogtes. Hihi... Maar we vonden de gouden middenweg: Rooftop restaurant. Super mooi hotel en we kregen ’n tafeltje met uitzicht op ‘mijn’ Doi Suthep tempel in de bergen. Dat was super speciaal. Het dampende bord spaghetti dat later voor m’n neus gezet werd, bezorgde me kippenvel van blijdschap. Jammie! Was heul lekker.

Kort maar zeker knal-de-moeite-waard
Die 2 dagen dat we elkaar gezien hebben, vlogen voorbij. Vanmorgen was het alweer tijd om elkaar gedag te zeggen. In de taxi naar het vliegveld, werden we er allebei ’n beetje stil van. Een dikke knuffel vlak voor de douane.... Dag Erik, veel plezier in Zuid-Thailand!

Dankjewel dat je ervoor gezorgd hebt dat onze reizen elkaar overlapten, ook al was het maar zo kort. Ik vond het super gezellig en ik had het zeker niet willen missen. Maak ’n klapper van deze reis en haal er alles uit wat erin zit. Pas goed op jezelf, maak je ouders niet ongerust en blijf in het vervolg netjes op je brommer zitten.

En wij.... wij spreken elkaar nog wel!

Liefs,
Renée

PS. Op het moment van schrijven zit ik op de grond op de luchthaven van Kuala Lumpur (Maleisië). Ik ben onderweg naar Cebu (Filipijnen), maar ik moet hier overstappen en 14 uren wachten. Heb net even ’n tukkie gedaan in ’n soort van kersttuin met Snoopy en zijn vrindjes... hihi... Voel me op en top backpacker.